ตั้งแต่ปีมีการห้ามใช้ไม้เรียวลงโทษเด็กนักเรียนเมื่อหลายปีก่อน ต่างก็มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ถึงการยกเลิกในครั้งนั้นว่าเหมาะสมแล้วหรือไม่ บางเสียงสะท้อนที่ได้ยินถึงกับบอกว่า การยกเลิกใช้ไม้เรียวเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เด็กทุกวันนี้มีความก้าวร้าวขึ้น

จะเป็นด้วยเพราะเหตุใดผมเองก็ไม่ทราบ ซึ่งที่ผ่านมาก็มีการนำเสนอแนวทางในการลงโทษนักเรียนไปต่างๆนาๆ หลากหลายรูปแบบวิธีการ เช่น การบำเพ็ญประโยชน์ การยืนหน้าห้อง การนั่งสมาธิ เป็นต้น

โรงเรียนบ้านกุดเชียงมุน ตำบลโดมประดิษฐ์ อำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี หนึ่งในโรงเรียนที่เข้าร่วมโครงการเสริมสร้างพลังอำนาจจัดการศึกษาที่สร้างสุขภาวะในโรงเรียน ก็ได้มีวิธีการลงโทษเด็กนักเรียนที่ไม่ตั้งใจเรียน และดื้อซนตามประสาเด็กในชั้นเรียน ด้วยวิธีการให้นั่งสมาธิ เพื่อให้เด็กฝึกการมีสิติในห้องขณะเวลาเรียน และไม่เป็นการรบกวนเพื่อนๆในชั้นเรียน วิธีนี้เป็นการลงโทษที่ง่าย ไม่ต้องใช้อุปกรณ์เสริมใดๆ สามารถทำได้ทุกที่ และไม่ทำให้เด็กรู้สึกอายแต่อย่างไร ถือเป็นอีกวิธีการหนึ่งที่ครูสามารถนำไปใช้กับเด็กนักเรียนของตนได้